شنود

شنود

شنود سرویس اطلاعاتی Lockheed Martin RQ-170 Sentinel - iran - sentinel drone - sentinel iran
شنود

شنود

شنود سرویس اطلاعاتی Lockheed Martin RQ-170 Sentinel - iran - sentinel drone - sentinel iran

نیم نگاهی به سیستم جاسوسی انگلیس

 نیم نگاهی به سیستم جاسوسی انگلیس 

  نیم نگاهی به سیستم جاسوسی انگلیس


http://gerdab.ir/fa/news/3002/%D9%86%D9%8A%D9%85-%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%D9%8A-%D8%A8%D9%87-%D8%B3%D9%8A%D8%B3%D8%AA%D9%85-%D8%AC%D8%A7%D8%B3%D9%88%D8%B3%D9%8A-%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%84%D9%8A%D8%B3


کد خبر: ۳۰۰۲
گرداب- پس از پایان جنگ جهانی دوم به طور کلی 17 بخش از سرویس اطلاعات خارجی بریتانیا (MI) در وزارت جنگ وجود داشت. امروز تنها سه سازمان هستند که سرویس اطلاعاتی بریتانیا را تشکیل می دهند. در ادامه جزئیاتی را درباره آنها می‌خوانیم. این جزئیات از سوی روزنامه انگلیسی تلگراف منتشر شده است و نباید انتظار داشت به ماهیت واقعی و پشت پرده اعمال زشت و غیرانسانی این دستگاه‌های جاسوسی اشاره‌ای کند.
MI5
سرویس اطلاعات نظامی 5 (MI5) همان آژانس اطلاعات امنیت ملی است که مسئول مقابله با تهدیدهای سازماندهی شده و مخفی علیه انگلستان است. فعالیت محوری این سرویس مبارزه با تروریسم هم در سطح بین المللی (به عنوان مثال القائده) و هم کشوری (به عنوان مثال IRA) است. سرویس MI5 به دست رئیس کل ژنرال جاناتان اوانس رهبری می‌شود و پایگاه آن در "تامس هاوس" شهر لندن استقرار دارد.

MI5 کار خود را به عنوان دفتر خدمات اطلاعاتی در سال 1909 شروع کرد و به دست "سر ورنون کل" Vernon Kell تأسیس شد تا با عملیات جاسوسی امپراطوری آلمان در جنگ جهانی اول مقابله کند. در سال 1914 این دفتر خدماتی در خلال جنگ جذب وزارت جنگ شد و در سال 1916 تبدیل به بخش پنج سرویس اطلاعات نظامی (MI5) گردید. بیش‌ترین تمرکز این سرویس در مدت بین دو جنگ جهانی بر روی تهدیدهای جاسوسی بود که از جانب راستی‌ها (فاشیسم) و چپی‌ها (کمونیسم) می‌رسید.

در طی جنگ جهانی دوم MI5 با موفقیت توانست عناصر دشمن را شناسایی کند، اطلاعات غلط به خورد دشمن دهد و از همه مهمتر به فرود هم پیمانان خویش در نرماندی در سال 4194 کمک کند. جنگ سرد دوران پرمشغله‌ای برای این سرویس بود چنانچه آنها باید عوامل اطلاعاتی دوجانبه (جاسوسانی که به سازمان جاسوسی دشمن نفوذ می کنند) را شناسایی می کردند به ویژه "پنج باشکوه"، گروهی از فارغ التحصیلان کمبریج که پست‌های حساسی را در دولت به دست گرفتند. هارولد کیم فیلبی نام آشناترین آنهاست. پس از افتادن پرده آهنین (پرده‌ای که اروپا را پس از جنگ جهانی دوم به دو قسمت تقسیم کرد) نگرانی اصلی MI5 ایرلند شمالی و تروریسم بین المللی بوده است.

MI6
MI6 که به طور رسمی به عنوان سرویس اطلاعاتی مخفی شناخته شده است. در سطح جهانی فعالیت می‌کند و در جهت سیاست‌ها و اهداف دولت بریتانیا مسئول جمع آوری اطلاعات مخفی خارجی است. این سرویس معمولا با مواردی چون ناآرامی‌های منطقه‌ای، تروریسم، منع گسترش سلاح‌های کشتارجمعی و مواد مخدر غیرقانونی سروکار دارد.M16 واقع در منطقه‌ای در لندن بنام "وکسهال کراس" است و به دست "جان ساورز" رهبری می‌شود. جان ساورز سفیر سابق سازمان ملل و مشاور تونی بلر بود. رئیس M16 با عنوان C شناخته می‌شود که برگرفته از اولین رئیس خود "منسفیلد کامینگز" است.

به دلیل حساسیت ذاتی امور مربوطه به این سرویس M16 از همان ابتدا در هاله‌ای از ابهام وجود داشته و تنها به لطف برخی خیال پردازی‌ها، خصوصا با وجود کاراکتر سینمایی معروف جیمز باند، اطلاعات اندکی راجع به این سرویس اطلاعاتی در دست است. البته در سال 2009 وزیر امور خارجه برای مشخص کردن صد سالگی این سرویس اجازه انتشار کتابی را در زمینه جزئیات M16 تا سال1949 داد.

شروع کار این سرویس به عنوان بخش خارجی در دفتر خدمات محرمانه دولت بود که از سوی اولین رئیس خویش منسفیلد کانینگز هدایت می‌شد و وظیفه آن ایجاد شبکه ارتباطی پشت خطوط آلمان در بلژیک بود. اگرچه این شبکه‌ها به دست نازی‌ها که اکثریت اروپا را در جنگ جهانی دوم اشغال کرده بودند تخریب شد، اما این سرویس در جمع آوری اطلاعات از جنبش‌های مقاومت در سراسر قاره بسیار کارآمد بود M16. همچنین برکار کدشکن‌ها در محله (BLetchley Park) انگلستان نظارت می‌کرد و در همین جا بود که ماشین رمزگزاری و رمزگشایی انیگما شکسته شد. در طی جنگ سرد این سرویس خود را برای گرفتن اطلاعات محرمانه از شوروی و هم پیمانانش آماده کرد.

مرکز فرماندهی اطلاعات دولتی (GHCQ)
مسئولیت این مرز تهیه اطلاعات و محافظت از اطلاعات مربوط به سیاست انگلستان است. کار اصلی آن فال گوش ایستادن و گوش کردن به تمام ارتباطات موجود در سراسر دنیا است اما اطلاعات بسیار اندکی از چگونگی انجام این عملیات وجود دارد و احتمالا منفی‌ترین سرویس اطلاعات در میان آژانس‌ها است. رئیس "GHCQ ایان لبان" است. او به وزیر خارجه امور کشورهای مشترک المنافع و خارجی گزارش می‌دهد. مراکز اصلی این سازمان در چلتنهام و گلوکسترشایر مستقر است که البته پایگاه‌های کوچکتری نیز در کرنول و یورکشایر وجود دارد.

مرکز این سازمان در طی دو جنگ جهانی در BLetchley Park بود و در آنجا با انواع مختلف ماشین‌های کدنویسی سروکار داشت که انیگما از آنها بود. شاید شکستن همین ماشین کدنویسی بود که از فروپاشی مقاومت بریتانیا به دلیل گرسنگی جلوگیری کرد. در آن زمان قایق‌های آلمانی موسوم به U بخش اعظم کارون دریایی آتلانتیک را نابود کرده بودند و عرضه غذا درسال 1942 تا حدود شش هفته متوقف شده بود. یکی دیگر از موفقیت‌های دوران جنگ این سازمان طراحی، نصب و راه اندازی اولین کامپیوتر الکترونیک جهان موسوم به COLOSSUS بود. بیشترین توجه GCHQ پس از جنگ بر روی مجموع سیستم‌های انتقال و دریافت اطلاعات شوروی بود، از تلگراف و کد مرس گرفته تا ماهواره های ارتباطی.

امروزه با ظهور اینترنت GCHQ سعی دارد ایمیل‌ها، تالارهای گفتگوی اینترنتی و تماس‌های تلفن‌های همراه را کنترل کند.

منبع: کیهان


http://gerdab.ir/fa/news/3002/%D9%86%D9%8A%D9%85-%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%D9%8A-%D8%A8%D9%87-%D8%B3%D9%8A%D8%B3%D8%AA%D9%85-%D8%AC%D8%A7%D8%B3%D9%88%D8%B3%D9%8A-%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%84%D9%8A%D8%B3