دکتر «نیکولاس برنز» پرفسور دیپلماسی و سیاست بین‌الملل در دانشکده «کندی» دانشگاه «هاروارد» و عضو ارشد اندیشکده آمریکایی «مرکز علوم و امور بین‌الملل بلفر» است.
«نیکولاس برنز» پرفسور دیپلماسی و سیاست بین‌الملل در دانشکده «کندی» دانشگاه دولتی «هاروارد» است. او مدیر پروژه «آینده دیپلماسی» و عضو هیئت‌علمی برنامه‌های علمی برای خاورمیانه و هند و آسیای جنوبی است. او عضو هیئت‌مدیره مرکز علوم و امور بین‌الملل«بلفر» و عضو هیئت‌علمی مرکز «ودرهد» در «هاروارد» برای امور بین‌الملل است.
او مدیر گروه راهبردی «اسپن»، مشاور ارشد گروه «کوهن» و عضو هیئت‌مدیره شرکت «انتگریس» است. او هر دو هفته یکبار برای «بوستون گلوب» یک ستون در مورد سیاست خارجی می‌نویسد.
«برنز» عضو هیئت‌مدیره چندین نهاد عام‌المنفعه نیز هست که شامل «شورای روابط خارجی»، «المپیک‌های خاص»، «بنیاد برادران راکفلر»، مرکز «مطالعات ریاست جمهوری و کنگره»، بنیاد «ریچارد لانزبری»، «شورای آتلانتیک»، «رسانه‌های آمریکایی خارج از کشور»، انجمن «مطالعات و آموزش دیپلماسی»، بنیاد «درخواست عقیدتی» و کتابخانه «جنادیوس» می‌شوند. او نایب‌رییس بنیاد «امریکن دیچلی» و عضوی هیئت مشاوران ارشد «چتم هاوس»: نهاد سلطنتی امور خارجه است. او عضو کمیته موزه «یادبود هولوکاست در آمریکا» است. وی همچنین عضو آکادمی «هنر و علوم» آمریکا، کمیسیون «روابط سه‌جانبه»، رسته «سینت جان» و «رد ساکس نیشن» است.
پروفسور «برنز» به مدت بیست‌وهفت سال در دولت آمریکا خدمت کرد. او به عنوان کارمند امور خارجی، او معاون وزیر خارجه در امور سیاسی از سال ۲۰۰۵ تا سال ۲۰۰۸ بود، او وقتی مذاکرات توافقنامه هسته‌ای آمریکا و هند را شروع کرد سومین مقام ارشد در وزارت خارجه را داشت، یک مشاور درازمدت در توافقنامه نظامی با اسراییل، و مشاور ارشد آمریکا در مذاکرات برنامه هسته‌ای ایران بود. وی سفیر آمریکا در ناتو (۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵)، یونان (۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱)، و سخنگوی وزارت خارجه آمریکا (۱۹۹۵ تا ۱۹۹۷) بود. او پنج سال (۱۹۹۰ تا ۱۹۹۵) در شورای امنیت ملی در کاخ سفید کار کرد جایی که وی مدیر ارشد امور اکراین، روسیه و اروپا و آسیا بود. وی معاون ارشد رییس‌جمهور «کلینتون» و مدیر امور شوروی در زمان ریاست جمهوری «جورج بوش» پدر بود. وی در کنسولگری آمریکا در اورشلیم (۱۹۸۵ تا ۱۹۸۷) نیز کار کرده است جایی که وی کمک اقتصادی آمریکا به مردم فلسطین در کرانه باختری را هماهنگ می‌کرد و قبل از آن در سفارت‌های آمریکا در مصر (۱۹۸۳ تا ۱۹۸۵) و موریتانی (۱۹۸۰ به عنوان کارورز) کارکرده است.
پروفسور «برنز» دوازده مدرک افتخاری، جایزه خدمت برجسته در وزارت خارجه، جایزه «وودرو ویلسون» را برای خدمات مردمی از دانشگاه «جان هاپکینز»، جایزه موفقیت فارغ‌التحصیلی از کالج «بوستون»، جایزه شهروند جهانی «جان میر» از دانشگاه «تافتز» را دریافت کرده است. وی مدرک لیسانس تاریخ را از کالج «بوستون» (۱۹۷۸)، فوق‌لیسانس در امور بین‌الملل را از دانشگاه مطالعات پیشرفته بین‌الملل «جان هاپکینز» (۱۹۸۰)، گواهی تمرین زبان فرانسه را از دانشگاه «سوربن» پاریس (۱۹۷۷) دریافت کرده است. وی یک محقق موقت در مرکز علمی «وودرو ویلسون» برای محققان بین‌المللی در تابستان ۲۰۰۸ بود.
آر. نیکولاس برنز (متولد ۲۸ ژانویه ۱۹۵۶) یک استاد دانشگاه، ستون‌نویس، سخنران و دیپلمات آمریکایی است. وی در حال حاضر پرفسور دیپلماسی و سیاست بین‌الملل در دانشکده «جان اف.کندی» دانشگاه دولتی «هاروارد» و عضو هیئت‌مدیره مرکز «بلفر» است. در دانشکده «جان اف.کندی» دانشگاه دولتی «هاروارد» و مدیر پروژه «آینده دیپلماسی» عضو هیئت‌علمی برنامه «خاورمیانه» و «هند و آسیای جنوبی» است. او مدیر گروه راهبردی «اسپن»، مشاور ارشد گروه «کوهن» و عضو هیئت‌مدیره شرکت «انتگریس» است. او هر دو هفته یکبار برای «بوستون گلوب» یک ستون در مورد سیاست خارجی می‌نویسد و ستون‌نویس ارشد روزنامه «گلوبال پست» است. «برنز» عضو هیئت‌مدیره «شورای روابط خارجی»، «المپیک‌های خاص»، «بنیاد برادران راکفلر»، مرکز مطالعات «ریاست جمهوری و کنگره»، «شورای آتلانتیک»، «رسانه‌های آمریکایی خارج از کشور»، انجمن «مطالعات و آموزش دیپلماسی»، و بنیاد «ریچارد لانزبری» نیز هست. او نایب‌رییس بنیاد «امریکن دیچلی» و عضوی هیئت مشاوران ارشد «چتم هاوس»: نهاد سلطنتی امور خارجه است. در زمان کارش در وزارت خارجه، وی معاون وزیر خارجه در امور سیاسی در زمان کابینه رییس‌جمهور «جورج بوش» بود. وی در ۱۷ مارس ۲۰۰۵ توسط سنا تأیید گردید و توسط وزیر خارجه «کاندولیزا رایس» منصوب گردید. به عنوان معاون وی بر کار دفاتر مسئول سیاست آمریکا در مناطق جهان نظارت می‌کرد و از کارمندان ارشد اداره امور خارجه بود. وی در ۳۰ آوریل ۲۰۰۸ بازنشسته شد. وی یک محقق موقت در مرکز علمی «وودرو ویلسون» برای محققان بین‌المللی در تابستان ۲۰۰۸ بود. در جولای ۲۰۰۹ وی به گروه «کوهن»، یک شرکت مشاوره در واشنگتن به عنوان مشاور ارشد ملحق شد.
زندگی خصوصی
«برنز» در بوفالوی نیویورک متولد شد و در ولسلی ماساچوست بزرگ شد. او و همسرش الیزابت ای.بیلیز سه دختر دارند: سارا، الیزابت و کارولین.
تحصیلات
«برنز» به دبیرستان ولسلی رفت و تحصیلش را در لوکزامبورگ در ۱۹۷۳ با برنامه خدماتی آمریکا ادامه داد. وی فارغ‌التحصیل کالج «بوستون» در سال ۱۹۷۸ است، جایی که وی لیسانس خود را در تاریخ با تمرکز بر تاریخ اروپا دریافت کرد. وی در سال‌های اخیرش در دانشگاه «سوربن» پاریس گواهی تمرین زبان فرانسه را دریافت کرد. وی فوق‌لیسانس امور بین‌الملل خود را از دانشکده مطالعات پیشرفته امور بین‌الملل «جان هاپکینز» در ۱۹۸۰ با تمرکز بر اقتصاد بین‌المللی، سیاست خارجی آمریکا و آفریقا دریافت کرد. وی فرانسوی، عربی و یونانی را به‌خوبی انگلیسی صحبت می‌کند.
جوایز
«برنز» دوازده دکترای افتخاری را از دانشگاه‌های مختلف آمریکا دریافت کرده است. وی در سال ۲۰۰۱ جایزه خدمات مردمی را از شورای فارغ‌التحصیلان کالج «بوستون» دریافت کرد. در سال ۲۰۰۲ وی جایزه «وودرو ویلسون» را برای خدمات برجسته دولتی را از دانشگاه «جان هاپکینز» دریافت کرد. وی در سال ۱۹۹۷ توسط شورای ملی مکاتبان دولتی، مکاتب سال نامیده شد. در ۲۰۰۸ وی جایزه «ترینور» را برای دیپلماسی از دانشگاه «جورج تاون» دریافت کرد.
مشاغل
«برنز» قبل از این‌که وارد مشاغل وزارت خارجی شود یک متصدی برنامه در «ای.تی اینترنشنال» بود، یک نهاد عام‌المنفعه که در کمک اقتصادی به کشورهای جهان سوم تخصص داشت.
«برنز» حرفه‌اش در امور خارجه را از آفریقا و خاورمیانه شروع کرد. او در سفارت آمریکا در نوآکچوت موریتانی یک کارآموز بود و در قاهره مصر از ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۵ قائم‌مقام سفیر و دستیار کارکنان بود و از ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۷ کارمند سیاسی در کنسولگری آمریکا در اورشلیم بود جایی که دومین دخترش الیزابت در ۱۹۸۶ به دنیا آمد. او در مقامش کمک‌های اقتصادی آمریکا به مردم فلسطین در کرانه باختری که شامل فلسطین شرقی نیز می‌شد را هماهنگ می‌کرد.
در زمان «جورج بوش» پدر وی مدیر امور شوروی (و روسیه) بود. در این زمان وی در تمام ملاقات سران آمریکا و شوروی و چندین گردهمایی بین‌المللی حضور داشت. تخصص وی در مسائل کمک اقتصادی، روابط آمریکا و روسیه و اوکراین، و روابط با کشورهای بالتیک بود. وی عضو تیم جابجایی وزارت خارجه در ۱۹۸۸ بود. در سال‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۸ وی افسر ستاد مرکز عملیاتی و دبیرخانه وزارت امور خارجه بود.
«برنز» به مدت پنج سال (۱۹۹۰ تا ۱۹۹۵) عضو شورای امنیت ملی در کاخ سفید بود. او مشاور مخصوص رییس‌جمهور «بیل کلینتون» و مدیر ارشد امور روسیه، اوکراین و منطقه آسیا-اروپا بود. او مسئولیت مشاور رییس‌جمهور در مورد روابط آمریکا با تمام پانزده کشور شوروی سابق را به عهده داشت.
از ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۷ «برنز» سخنگوی وزارت خارجه و جانشین معاون روابط عمومی وزیر خارجه «وارن کریستوفر» و وزیر امور خارجه «مادلین آلبرایت» بود. در این مقام وی هر روز در مصاحبات مطبوعاتی مربوط به سیاست خارجی آمریکا به همراه دبیر وزارت امور خارجه شرکت می‌کرد و در مورد تمام سفرهای خارجی گزارش می‌داد و تمام برنامه‌های روابط عمومی وزارتخانه را هماهنگ می‌کرد.
از ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱ «برنز» سفیر آمریکا در یونان بود. در زمان تصدی‌اش آمریکا همکاری‌های نظامی و انتظامی خود را با یونان گسترش داد، شرکایش در بالکان را تقویت کرد و تجارت، سرمایه‌گذاری و برنامه‌های معاوضه کارکنان را بیشتر کرد.
قبل از آخرین منصبش «برنز» سفیر دائم آمریکا در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی بود. در زمان کارش در ناتو وی مأموریت‌های مشترک آمریکا با ناتو را هدایت می‌کرد. زمانی که نیروهای متحد در عراق، افغانستان و جنگ با تروریسم مأموریت‌های جدیدی را انجام می‌دادند و حتی اعضای جدیدی را نیز استخدام کرد.
در ۱۸ ژانویه ۲۰۰۸ «برنز» اعلام کرد که در مارس ۲۰۰۸ برای همیشه از حرفه‌اش در امور خارجی بازنشسته خواهد شد. دلیلش برگشت به مسائل خانوادگی و پیدا کردن فرصت‌های دیگر در خارج از دولت بود. کاخ سفید در بیانیه‌ای اعلام کرد که «برنز» در سمت مشاور به عنوان فرستاده مخصوص آمریکا در تکمیل معاهده همکاری هسته‌ای آمریکا و هند خدمت خواهد کرد.
در دانشکده «کندی» دانشگاه «هاروارد» «برنز» دیپلماسی، سیاست خارجی آمریکا و سیاست بین‌المللی را تدریس می‌کند. او طرفدار قوی صلح است و استدلال می‌کند که آمریکا «باید در مذاکره با ایران تمام سعی‌اش را بکند.» «برنز» همچنین سخنگویی فعال در حوزه سخنرانی است.